son dilek (ölüm dileği)
yıkımın tohumunu taşıyorum
altın bir çağ, taşa dönüşmüş
cennet toza
bunun için, trajik bir yolculuk
ölen bir birleşmenin görüntüsü
serpilmiş toprak
sessizlik...
echonia'nın ağladığı yerde, sessiz çölün içine gömüldüm
düşmüşüm ben
bozulmuş bir yeminin yalnızlığında
tek başıma ağladım
ateşten yapılmış gökyüzüm bir yara olmuş
onun güzel hayatının anısından
sonsuzluktu onun adı
pişmanlık dolu bir hayatta, başarı kaybolmuş
muhteşem huzur beni kaplardı
şimdi ölürdüm
tek bir dilek için...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder