Hayat bazen öyle insafsız ki ;
küçük bir boşluğundan yakalar.
Hissettirmez, en zayıf anında
seni "ta yüreğinden" yaralar.
Ellerin kolların bağlansa da ,
başında kasırgalar kopsa da ,
sen, "tüm gücünle" karşı koysan da ;
seni acımasız sevdaya salar.
Sen de benim kadar gercekleri görüyorsun.
Beraber olamayiz, benim gibi biliyorsun.
Bir başka dünyanın insanısın yavrucağım
Sen kendi dünyanın "toprağında" büyüyorsun.
Haklısın, biraz geç karşılaştık.
Oysa hic konuşmadan anlaştık.
Bazı şeyler var ki ; söylenmiyor...
Biz seninle sözleri "susarak" aştık.
İnsan acılarla kıvransa da ,
Ve o aşktan bir daha doğsa da ,
dünyasını yeniden kursa da ;
düşlerle gerçekler ayrı ayrı yaşar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder