Amin Maalouf- Doğunun Limanları

Bizi savaş birleştirmiş olsa da, onunla barış içinde yaşamak istiyordum. Geçmişe, saygı borcumun gerektirdiği kadar özlem duyuyordum, taparcasına sevdiğim ise gelecekti. Birlikte geçireceğimiz yıllardan örülü olan gelecek kadar, elimizi uzatsak tutabileceğimiz yakın gelecek. Artık benim adımı taşıyan kadınla birlikte atacağımız ilk adımlar, birlikte ilk kez yapacağımız onca şey...Her seferinde ilk sefer gibi olacağını söyleyerek. Sevdalılara özgü vaadler bunlar, ama biz bütün sözlerimizi tuttuk. Clara'yı öperken, hatta elini tutarken bir kez olsun bunu daha önce yaşadığımı, aynı yoldan çoktan geçtiğimi hissetmemişimdir. Onu seveli çok olduğunu...Aşk ilk günkü gibi kalabilir, heyecan da öyle. aylar da geçse, yıllar da geçse. Hayat, insana bıkkınlık verecek kadar uzun değildir.

****

Ölümü son çıkış olarak duşuneceksin. Bil ki kimse seni bundan alıkoyamaz ve tam da bu nedenle, elinin altında oldugu icin onu yedekte tut, sonuna kadar...Diyelim ki geceleyin bir kabus gordun. Bunun bir kabus oldugunu, başını oynattıgın anda kurtulabilecegini bilirsen her şey daha kolay, daha cekilir hale gelir. Hatta bir bakarsın ilk başta korktugun şeylerden zevk alır olmuşsun. Hayat seni istedigi kadar ürkutsun, canını yaksın, en yakınların çirkin maskeler taksınlar; "Hayat bu" de kendi kendine. İkinci kez cağırılmayacagım bir oyun. Bir zevkler ve acılar oyunu. Bir inanclar ve aldatmalar oyunu. Bir maskeler oyunu...Bir aktör ve bir gözlemci olarak sonuna kadar oyna. Gözlemcilik daha iyidir, ne zaman istersen bırakabilirsin. Beni sorarsan; imdat cıkışı sayesinde ayaktayım. Çünkü emrimde ve onu kullanmayacağımı biliyorum; ama ahiretin anahtarı bende olmasa kendimi kapanda hissederdim, derhal kacmak isterdim...