YEDESA' DAN YEREVAN' A: Şubat 2016

29 Şubat 2016 Pazartesi

Metin-Kemal Kahraman- Yetiş

Yetiş ömrüm ardın sıra gelen var

Geceler ey kapandı, uzun geceler

Tozudu kum dağları geçen zaman var

Devrilmiş bir kapı, uzayan sular

Kurumuş toprakta bir deli rüzgar

Kıyısından geçtim, çıplak yamaçlar

Ne o beni bildi ne ben bilirim

Gelip geçen akşam, uçan rüyalar.

28 Şubat 2016 Pazar

Marika Ninou

Çıkar yücelerden haber sorarım

Solarken dağların gümüş yaldızı

Bilmem neredeyim neyi ararım ?

Uyanır içimde derin bir sızı

Derim neden yoksul gezdiğim bağlar,

Yok mu bu illerde benimle ağlar ?

Sesime ses verir dumanlı dağlar

Derdime eş olur bir çoban kızı

Akşam olur gölgelenir kayalar

Sürüler çekilir, uyur ovalar

Dertli kaval dertlerimi oyalar

Uzaktan göz kırpar akşam yıldızı

24 Şubat 2016 Çarşamba

İYİ ALBÜMLER- The Royal Philharmonic Orchestra Plays Sezen Aksu

23 Şubat 2016 Salı

Vur Sazın Teline (Manolakis) - Evrim Atesler&Mert İsyar - Okeanos

20 Şubat 2016 Cumartesi

Neşet Ertaş- Aradım Derdime Bir Çare Mi Buldum

Aradım derdime bir çare mi buldum

Bu sevda elinden sararıp soldum

Sefil Mecnun gibi Leyla' dan oldum

Derdimi ellere verin diye mi bildim

Ağladı gözlerim güle mi bildim

Tutuldum vereme mi bu genç yaşımdan

Zalim kader gezer imiş peşimden of of

Dertli diye ayırdılar eşimden

Almayın yarimi diye mi bildim

Ağladı gözlerim güle mi bildim

Tamburam Rebab Oldu- Bekçi Bakır

Tamburam rebab oldu
Ciğerim kebap oldu
İstedim vermediler
Bir zalim sebep oldu

Aman aman aman

Ben sana hayran

Ördek suya dal da gel
Yardan haber al da gel
Eğer yarim gelmezse
Tut kolundan al da gel

Aman aman aman
Ben sana hayran

Ördek göllerde olur
Şahin kollarda olur

Yari gurbet gezenin

Gözü yollarda olur

Aman aman aman

Ben sana hayran

Bekçi Bakır- Söyleyin Şu Bülbüle

Bende Mecnundan Füzun Aşıklık İstidadı Var- Bekçi Bakır

Bende mecnundan füzun aşıklık istidadı var
Aşık-ı sadık benem mecnunun ancak adı var

Kıl tefahür kim senin hem var ben tek aşıkın
Leylanin mecnunu şirinin eğer ferhadı var

Ehl-i temkinem beni benzetme ey gül bülbüle
Derde yok sabrı anın her lahza bin feryadı var

Öyle bed-halem ki ahvalim görende şad olur
Her kimin kim dehr cevrinden dil-i naşadı var

Gezme ey gönlüm kuşu gafil feza-yı aşkta
Kim bu sahranın güzergahında çok sayyadı var

Ey fuzuli aşk men'in kılma nasihten kabul
Akl tedbiridir ol sanma ki bir bünyadı var

Bekçi Bakır- Hüsnün Senin Ey Dilberin

Hüsnün senin ey dilberin nâdide kamer mi ?

Hûri misin ey âfet-i can yoksa beşer mi ?

Gör nâlelerim halime rahmeyle civânım
Gözyaşı mı didemden akan hun-ı ciğer mi ?

Nergis mi acep didelerin gül mü yanağın ?
Peymâne-i kudret mi lebin şirr ü şeker mi ?

Gördükçe seni tazelenir sanki hayatım
Sensiz bana bu cân ü cihan zerre değer mi ?

Gülzâr-ı cemâlinde senin ey şûh dil-ârâ
Abdi mi öten mürğ-i nevâ sâz-ı seher mi ?

Ağlarım Gülenim Yok- Bekçi Bakır

Sakın Terk-i Edepten- Bekçi Bakır

Osmanlı devrinde yaşamış arif ve meşhur şâir Urfalı Yusuf Nâbî, 1678 yılında bir kafile ile hac yolculuğuna çıkmıştı. Kafilede devletin ileri gelen paşaları da bulunuyordu. Kafile Hicaz bölgesine girince Peygamberi ziyaret aşkı Nâbî' yi iyice sardı. Öyle ki, uykusu kaçtı, hiç uyumadı. Bir gece yarısı kafile Medine-i Münevvere'ye yaklaştı. Kafilede bulunan Eyüplu Râmi Mehmed Paşa o esnada kıble tarafına doğru ayaklarını uzatmış uyuyordu. Rasul-i Kibriya'nın beldesine girerken arkadaşlarında gördüğü bu manzara Nâbî'ye hiç de hoş gelmedi. Paşayı uyandıracak bir şekilde şu meşhur beyitleri söylemeye başladı:

Sakın terk-i edepten kuy-ı Mahbub-i Huda'dır bu

Nazargah-i ilahidir, Makam-ı Mustafadır bu

Felekde mah-i nev, Babüsselem'ın sine çakıdır

Bunun kandili Cevza, matla-i ziyadır

Habib-i Kibriya'nın habgahıdır fazilette

Tevaffuk-i kerde-i Arş-ı Cenab-ı Kibriyadır bu.

Bu hakin pertevinden oldu deycur-i adem zail

Amadan açtı mevcudat düş çeşmin tutiyadır bu.

Muraat-ı edep şartıyla gir Nabi bu dergaha

Metaf-ı Kudsiyandır cilvegah-ı enbiyadır bu

Bakır Yurtsever- Buradan Bir Atlı Geçti

Bekçi Bakır -Ey Gül Bilmezdim

Sözlerini arıyorum..

Tenekeci Mahmud- Yanıp bir Nar-ı Ruhsare

Fehîm-i Kadîm, 17. yüzyıl divan şairidir. 1648 yılında vefat etmiştir.Şiirlerinde karamsarlık hakimdir. Aslında kendi döneminde Fehim olarak tanındığı halde, 19. yüzyılda yaşamış olan adaşıyla karışmasın diye kendisinden Fehim-i Kadim (ilk Fehim, önceki Fehim) olarak bahsedilmiştir. Ya Tahtakale ya Parmakkapı'da ya uncu ya kurabiyeci bir babanın oğlu. Evliya Çelebi'ye göre ya peltek ya kekemedir. On yaşında divan sahibi olmuş, on yedisinde İstanbul'dan sıkılıp Mısır'a gitmiş, oradan iyice nefret etmiş, İstanbul'a dönmek için yanıp tutuşmuş, para bulunca yola çıkmış ama varamadan yirmi yaşında 1647'de Ilgın'da (Konya) ölmüş. ( Kaynak: Ekşi Sözlük )

Nevruz
Yanıp Bir Nâr-ı Ruhsâre Çırağan Olduğun Var mı?
Seni Pervâne Veş Şem'e Şebistan Olduğun Var mı?

Hüseynî
(Ah) Demişsin Ey Saba Yok Bâğ-I Dilde Sünbül-İ Efkâr
Hevây-i Zülf-i Yâr İle Perişân Olduğun Var mı? (Aman Emirim Vay)

Kürdî
Güruh-i Zenperestânın Piriyim Demişsin Zâhid
Senin Beyt-i Senemde Şeyh-i Sen'an Olduğun Var mı?

Tâhir
Visâl-i İyd-i Ethâyı Nice Ümid Edersin Sen
O Şuhun Katına İydinde Kurban Olduğun Var mı? (Aman Dad Ey Ey)

İbrahîmi
Niceler Talib-i Feyz-i Muhabbet Olmak İsterler
Senin Ol Tekkey-i Uşşaka Mihman Olduğun Var mı?

Kürdî
Züleyhayi Murada Nâil Olmak Hayli Müşkildir
Azizim Yusuf Âsa Bend-i Zindân Olduğun Var mı?

Hüseynî
Per-i Rûyayı Teshir Eylemekse Maksadın Ey Dil
Fehîma Mülk-i Belkis'e Süleyman Olduğun Var Mı?

Nevruz
Yanalım Yakınalım Sürme Gibi Zehk Olalım
Bâri Bu Takrîb İle Girelim Yârin Gözüne Güle Feryâd Ey...

13 Şubat 2016 Cumartesi

SKRUK & MAHSA VAHDAT- Dar Ayeneh Sharab

Gol dar baro may dar kafo mah shukh be kalm ast

Soltaneh jahan nam bechenin rooz golom mast

Koosham nayoriid dar in jam ke emshab

Dar majless eh moh mohay rookhay doost tamom ast

Dar mazhabbeh moh ba deh halal hast vali kan, vali kan

Bi rooh yeh to ey sarveh golandaam harum hast

Az nang che gooeed ke maronaam zenang hast

Az naam che porsid ke maronang zenom hast

Gol dar baro may dar kafo mah shukh be kalm ast

Soltaneh jahan nam bechenin rooz golom mast

Salar Aghili- Sabokbar

Ey seba row sebokbar, ez berem su-ye deldar

Gu be an bivefa yar, hal-e in aşeg-e zar

Ey seba row sebokbar, ez berem su-ye deldar

Gu be an bivefa yar, hal-e in aşeg-e zar

Gu be her kuy-o berzen, piş-e her merd-o her zen

Begzerem çon be zari, hemço ebr-e behar-i

Ez do çeşm-e goherbar, dor feşanem sedef var

Mah-e no ço be çeşm-e merdon neyayed, her kes-eş be engoşt-e hod nemayed

Der gem-e to ez bes ke zar-o nezar-em, ba helal-o yek mu tefavot nedarem

Gem boved kuh, del boved kah

Ateş-e eşg, derd-e cankah

Bes nehade eşget be duş-e delem bar, tersem ez gemet can separem be yek bar

Ey gol neşetsen ba hesan, peyveste –et eğer hust

Ruz-i biyayed kez to ne rengi be ca ne bust

Ba geyr eğer ke aşnea, ez çe be men yar-est

Salek be men ger bivefa, ez çe be egyar est

Bes bes hekayet ez to na-goften hemin behter

Ro ro şekayet ez to nakerden besi nikust

Ey sabahın rüzgârı, yavaşça es geç benim tarafımdan dildar'a (sevgiliye)

Anlat o vefasız yar'a, bu biçare aşığın halını

Sokak sokak, bütün halka söyle

Bahar bulutları gibi çaresizce geçtiğimde

İki mücevher yağdıran gözlerimden, inci yağar deniz kabuğu gibi

Ayın hilali insanların gözüne görünmeyince, herkes kendisince parmağıyla gösterir

Senin gamından öyle çaresiz ve zayıf kalmışım ki, hilalle, bir kılla farkım yok

Gam bir dağdır ve yürek saman gibi

Aşkın ateşi ise bitmeyen acı

Senin aşkın öyle bir yük bırakmış yüreğimin omuzlarına, bir anda senin gamından öleceğimden korkarım!

Ey gülüm, eğer hakirlerle oturmak senin her zamanki huyunsa

Bir gün gelir ki senden ne renk ne de hoş koku kalır

Başkalarla eğer arkadaşsa neden benim yarımmış?

Vefasız olmasına rağmen benim peşimden geliyorsa, neden başkalarla beraber oluyor

Yeter yeter, seni anlatmamak daha iyi

Git, git ki senden şikâyet etmemek daha güzel…

Mohsen Namjoo- Dele Zaram

Dele zârem fegân kem kon tu eşkez dîdegân kem kon gam ô nâle ze can kem kon vay çe nâle hâ ke ez dil be râhet nemûdem men behre-î ez an be ômrem, be coz hem nedîdem men Merâ koşte negâhe to neşînem çeşm be râ he to ke bînem rû ye mâ he to geşde secde gâhe men mâhe men käbeye rû-î yet del şôde äsîre dâme hem ô tâbe gäsu-î yet Bâzä vô benşin yekdem ke be lab âmed can äzizem ez entezâret gâhr ô cedadî-î bes kon ke besteye dâmem ô mer â dele şôd şekâret bähre to mîsôzed dele ve li to nedârize hâle zârem häbärî âhe ciger sôzem râ be dele to zibâ ze çe nebed äşerî Bîa bere me, bîa ô bebin, ke âmede bî to çe be sere men mâh pikere men, simîn bere men, bîa ô bebin to çeşm-e tere men Ey can! bôte dîrîn, şebe pîşîn, ke be hâbem mâîh âmed şôde âgâh, delem ey mâh, ke to pîşem hô hî âmed gôzerî kon, nezerî kon, çek hoş endâme u şîrînî dele mârâ, to del ârâ, ze vefâ de tesgînî

Ey zavallı gönlüm feryat eyle gözlerimden az gözyaşı dök canıma az figan ettir az kederlendir ah ne figanlar ettim yoluna gönülden ondan ömrümde bir kazanç görmedim kederden başka Beni öldürdü senin bakışın gözüm senin yolunda,oturuyorum senin ay yüzünü göreyim diye benim secdegahım olmuş ey ay yüzlüm senin yüzün kabesi gönül senin lüle lüle saçların büklümünün tuzağının esiri olmuş Gel bir an otur yanımda canım çıktı bekleyişten sevgilim artık bitir küsmeyi ayrılıgı çünkü tuzaga kapilmisim ve gönül kuşu senin avın olmuş gönül senin için yanıyor ama sen habersizsin ciğer yakan ahım neden senin gönlünü neden etkilemiyor güzel gel kucağıma gel ve gör sensiz başıma ne geldi

Ey ay tenlim ! Ey gümüş yüzlüm !

Gel ve gör ıslak gözümü

Ey can, ey kadim sanem !

Önceki gece

rüyama bir ay girdiğinde

haberdar oldu gönlüm

senin yanıma geleceğini

Bir uğra, bir bak

ne hoş endam ve tatlısın

gönlümüzü sen süslüyorsun

vefanla bir teselli et gönlümüzü.

Mohsen Namjoo- To Kocayi ?

O yıldızdan, bu da Ay' dan

O karanlık geceden, bu da yoldan

Bu da yalnız, yoldaşsız benden,

Sen neredesin ?

O akşamdan, bu da seherden

"Gel yolculuktan, seni bekliyorum" dedin

Şimdi ben eve ulaşmışken,

Sen neredesin ?

O kıştan, bu da bahardan

Soğuk eller, takatsiz gönül.

Ah bu yalnızlık kederinden ah,

Sen neredesin ?

Sensiz geçen her gün, bezgin dargın bir gün batımıdır.

Sensiz soğuk gecelerimde yıldız kıtlığı vardır.

Şarkının ruhu gecenin pençelerinin tutsağıdır.

Senin ismin, anlamı en güzel şarkıdır.

Ne bir mesaj, ne bir adres...

Yerde misin, gökte mi ?

Keşke söyleseydin, keşke bilseydim

Sen neredesin ?

O diğerlerinden, bu da senden

Bugün de tıpkı dün gibi bir gün

Tekrarlanan bu günlerden yoruldum

Sen neredesin ?

Senin gecelerin hep dolunaylı gece

Gündüzlerin sımsıcak güneşli

Bu da benim gündüz ve gecelerimden

Sen neredesin ?

Bu benim feryadımdan, o da senin sükutundan

Bu benim istek ve ricamdan, bu da senin kibrinden

Ah bu yalnızlık kederinden, ah

Sen neredesin ?

Sensiz geçen her gün, bezgin dargın bir gün batımıdır.

Sensiz soğuk gecelerimde yıldız kıtlığı vardır.

Sensiz şarkının ruhu, gecenin pençelerinin tutsağıdır.

Senin ismin, anlamı en güzel şarkıdır.

Yazık oldu sensiz geçen günler

Yazık oldu o tüm yalnız geceler

Geç geldin ancak erken gittin

Şimdi neredesin ?

Mohsen Namjoo- Shiveye Nooshin Laban

Şirin dudaklıların şivesı yüz göstermektır azizim !
Anlayanların mesleği, görmek ve can vermektir.

Dudağına yetiştiğin zaman, sus ve canını teslim et.

Öyle aşıklığın ücretı canını kolay vermektır.

Ben senin hasretinden azizim,
bu canı zor kurtarırım.

Sen ki bizimle sevgisız vefasız değildin.
Sen ki bizimle zalim cefakar değildin.

Mohsen Namjoo- Shekveh

Be shekve goftam baram ze del yad e ruye to arzeuye to

Be khande gofta naranjam az kholgh o khuye to yade ruye to

Vali ze man ço del barkani, hadis e khod bar ke afkani? Har koja ravi vasleye mani, saghar e vafa az che beşkani?

Qozashtam az oo be khire sari, gerefte rah e mah e digari Konoon çe konam ba khataye delam , garam beravad aşenaye delam Be joz rah e oo, na rah e degar, degar nakonam, khataye degar

Nakhofteam be khiali ke mipazad dele man

Khomar e sad şabe daram şarabkhane kojast ?

Yakınarak senin anılarını,

seni arzulamayı gönlümden çıkarayım dedim.

Gülümseyerek;

“İncinmem senin huyundan,

senin yüzünü hatırlamaktan.

Ama benden gönlünü kopardığında

kime anlatacaksın hadis-i nefsini ?

Sen nereye gidersen benim bir parçamsın,

neden vefa ve sadakat kadehini kıracaksın ?” dedi…

Ondan vazgeçtim dik kafalılıkla,
başka bir ay yüzlünün yolunu tuttum.

Şimdi ne yapayım gönlümün hatasıyla,

gönlümün tanıdığı, sevgilisi gitmişken…

Onun yolunda yürümekten başka bir yolum yok,

artık başka bir hata yapamam !

Bir hayal uyutmuyor beni.
Gönlümü yakan bir hayalden dolayı uyuyamıyorum.

Yüz gecelik bir mahmurluk var bende.

Yüz gecelik bir mahmurluk var, meyhane nerede !?

Mohsen Namjoo- Yar Mara

Yar mera ğâr mera âşk-ı ciger-hâr merâ

yar tuyî ğâr tuyî hâce nigeh dâr merâ

Nûh tuyî rûh tuyî fâtih-i meftûh tuyî

sîne-i meşrûh tuyî ber der-i esrar merâ

Nûr tuyî sûr tuyî devlet-i mansûr tuyî

mürg-i kûh-i tûr tuyî hâste be minkâr merâ

Benim sevgilim, bana mağara kesilen, ciğerimi yiyen aşk olan,

sevgili de sensin, mağara da sen. A efendiler efendisi, beni gör-gözet.

Nuh da sensin, ruh da sen. açılan da sensin, açan da sen.

bana sırlar kapısında yarılıp açılan gönül de sensin, sen.

Nur da sensin, düğün-dernek de sen, yardım görüp üst olan devlet de sensin

gagasıyla beni yaralayan tur dağındaki kuş da sen...

Olur da olamazsam buralarda,
yanağındaki küçük çukura saklanmak istiyorum.
Uyumak,
yüzyıllarca uyumak..

İlla isim konulacaksa,
ben "masal" değil "hayat" demekten yanayım.
Bu yolları yan yana yürümekten yanayım..

Erguvanlar açmaya başladı.
Mavi mi pembe mi ayırt edemiyorum renkleri.
Kokuna bi isim bulmaya çalışmaktan da vazgeçtim.

Geldiğinde bir masada kahvemizi yudumlayıp,
heyecanla dedikodu yapacağız.
Sana kaçırmadan anlatmam gereken aylar biriktirdim..
Biraz sessizlik olacak sonra,
sen hüzünlü gözlerini uzaklara salacaksın.
Cümlelerim topallayacak, ağır aksak kelimelerle soracağım :
Nasılsın?

Nasılsın derken bile iyi olmana dualar ediyor olacağım..
Hiçbir sözümüz umutsuzluk taşımayacak,
inanacağız, inandıracağız,
yaşadığımız cehennemin cennete dönüşeceğine !

Herkesin unuttuğu küçük bir çocuğa gülümseyerek,
insanların koşarak geçerken farketmediği selpakçı amcanın gülüşüne karşılık vererek..
ve bırakarak bu dünyanın tüm kandırmacalarını,
kendimize insanca bir yol çizeceğiz !
gelmek isteyen ardımıza düşecek..

Gel!
Orda mutlu olduğunu biliyorum ama inan bencilce değil bu isteğim.
Bir gün hiç gelmemeye karar vererek gidersen, bavulumu hazırladım geçmişi koymadım içine,
adı ‘ geçmiş’ olacak gelecekleri
beraber yaşayalım diye!

Gitme!
Seni şah damarıma sakladım, adım atarsan yırtılır derim, kanar dizlerim. ölürüm.
Bir daha ayrılığı kaldıramam,yüküm ağır!

Susma!
Kelimelerin senin ayak izlerin.
Nereye gittiğini bulamazsa, ölür benim ellerim...